ഇപ്രാവശ്യം നാട്ടില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ എല്ലാവരുടേയും ചോദ്യം അതായിരുന്നു, "അപ്പോള്‍ അവിടെ തന്നെയങ്ങു സെറ്റില്‍ ചെയ്യാനാണോ ഭാവം??". ഇവിടെ നിന്നു തിരിക്കുമ്പോഴേ ഇങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു, എങ്കിലും അതിനുത്തരമൊന്നും കണ്ടു പിടിച്ചല്ല പോയത്‌ എന്നുള്ളതുകൊണ്ടു വെറുതെ ഇളിച്ചു കാണിച്ചു. അല്ലാതെന്തു ചെയ്യാന്‍?
ശരിയാണ്‌, ഇവിടെ തന്നെ കൂടണോ? അല്ല കൂടിയാല്‍ എന്താ കുഴപ്പം? അപ്പോള്‍ നാട്ടില്‍ വയസ്സായ അച്‌ഛനും അമ്മയുമോ? എത്രയൊക്കെ നന്‍മകള്‍ നിറഞ്ഞ സ്ഥലമെങ്കിലും ഈ നാടിനെ നമുക്കു നമ്മുടെ നാടെന്നു എന്നെങ്കിലും തോന്നുമോ?? പക്ഷേ .. അവിടെ ചെന്നാലുള്ള കാര്യമോ?? തിരിച്ചും മറിച്ചും ആലോചിച്ചാലും ഒരു ഉത്തരവും കിട്ടാത്ത കുറേ ചോദ്യങ്ങള്‍ !!
മരുഭൂമിയിലെ അസ്തിത്വത്തെക്കുറിച്ചു ആശങ്ക വന്നു തുടങ്ങിയപ്പോഴാണു വേറൊരു മാര്‍ഗ്ഗത്തെപ്പറ്റി ചിന്തിച്ചു തുടങ്ങിയത്‌. എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും തെറിച്ചേക്കാവുന്നൊരു ജോലിയുമായി എത്രനാള്‍?? അതിനുള്ള ഉത്തരമായിരുന്നു, ഈ ദേശം. ആകര്‍ഷകങ്ങളായ അനവധി കാര്യങ്ങള്‍, ആരോഗ്യരംഗത്തും, വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്തും!! ആനന്ദലബ്ധിക്കിനിയെന്തു വേണം?? പക്ഷേ....
ഈയിടെ, ഇവിടെ വന്നിട്ടു കുറേയേറെ വര്‍ഷങ്ങളായ ഒരു സുഹൃത്തിനോടു ഒരു തിരിച്ചു പോക്കിനെപറ്റി പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ചിരിക്കുകയാണുണ്ടായത്‌. കുറേക്കാലം ഇവിടെ താമസിച്ചു സുഖം പിടിച്ചവരാരും തിരിച്ചു പോവില്ലത്രേ. അതാണു പോലും ഇവിടെ വന്നാല്‍ ഉടന്‍ ഒരു ജോലി ഇത്ര ബുദ്ധിമുട്ടായിട്ടും പിന്നേയും ദിനം പ്രതി ആള്‍ക്കാര്‍ ഇവിടെ വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്‌. എന്തോ........
നാട്ടിലെ 'കള്ച്ചറും', ഇവിടുത്തെ 'കണ്വീനിയന്സും'.... അങ്ങനെയൊന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍.... ഈ ജീവിതമൊരു ദേശാടനം!!!
41 comments:
ഹോ.. അങ്ങനെ ഒരെണ്ണം എഴുതി.
:) സ്വപ്നങ്ങള്‍, സ്വപ്നങ്ങളേ....
നല്ല ദേശാടനം.. മണലാരണ്യത്തില്‍ നിന്ന് മഞ്ഞിലേക്ക്..
എങ്കിലും, കുറച്ചു കൂടെ കഴിയുമ്പോള്‍ നാട്ടിലെ കള്‍ച്ചര്‍ ഇവിടെ ചൈനക്കാര്‍ മാര്‍ക്കറ്റ് ചെയ്യുമെന്ന പ്രതീക്ഷകള്‍.. ;-)
ഇവിടെ വന്നവര്‍ മിക്കവരും ഇവിടെ കൂടു കെട്ടുന്നു എന്നതു മുഴുവന്‍ ശരിയാണോ? വരുന്നതില്‍ ചെറിയ ഒരു ശതമാനമല്ലേ സ്ഥിരമായി കൂടുന്നുള്ളൂ?
എനിക്കറിയുന്നവരില്‍ തന്നെ ഒരു അഞ്ചില്‍ ഒന്നേ ഇവിടെ സ്ഥിരമാക്കാം എന്ന് പറയുന്നുള്ളൂ..
ദേശാടനക്കിളികള്‍ കരയാറില്ല എന്നത് ശരിയല്ല.. മരണപ്പാച്ചിലില്‍ അതാരും കേള്‍ക്കാറില്ല എന്നതല്ലേ ശരി?
നാട്ടിലെ കള്ച്ചറും ഇവിടത്തെ കണ്വീനിയന്സും...
ഉവ്വുവ്വേ...ഇതു രണ്ടും ഒരുകാലത്തും ചേര്‍ന്നുപോകില്ലല്ലോ ബിന്ദൂ. അപ്പോ യേതാ അടുത്ത സ്റ്റേഷന്‍? :)
ആള്‍ക്കാര്‍ ഇങ്ങനെ പലതും ചോദിക്കും, അതു കാര്യമാക്കേണ്ട.
നാട്ടിലെ കള്ച്ചറും, ഇവിടത്തെ കണ്വീനിയന്സും ഇല്ലാതായി കൊണ്ടിരിക്കുകയല്ലേ. ഇന്‍ഫ്ലേഷന്‍ എന്ന ഒരു വാള്‍ തലയ്ക്ക്‌ മീതെ തൂങ്ങി ആടുന്നു. അതു താഴെ വീണാല്‍ എല്ലാ ശുഭം.
കുഴയ്ക്കുന്ന പ്രശ്നം തന്നെ...
സുഖം പിടിച്ചുപോയാല്‍ പിന്നെ പാടാണ്. സെന്റിമെന്റ്സ് ആണ് പിന്നെ പ്രശ്നം; കൂട്ടിന് നോവാള്‍ജി (കഃട് ദേവേ(ട്ടന്‍))യായും.
എത്രപേര്‍ വന്നു-എത്രപേര്‍ സ്ഥിരമായി, എത്ര പേര്‍ തിരിച്ചു പോയി-വല്ല കണക്കുമുണ്ടോ ആവോ?
എന്തായാലും നാട്ടില്‍ അവസരങ്ങളില്ലാ എന്നതു മാത്രമല്ല ദേശാടനത്തിന്റെ ഏക കാരണം-അതൊരു വലിയ വലിയ കാരണമാണെങ്കിലും. ഒരു കാരണം പണം തന്നെ, സുഖവും സൌകര്യവും മാത്രമല്ല-പക്ഷേ പൊതു തത്വമാക്കാന്‍ പറ്റില്ല. നാട്ടില്‍ അവസരം കിട്ടിയാല്‍ പണം, സൌകര്യം, സുഖം ഇവയൊന്നും നോക്കാതെ നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകാന്‍ തയ്യാറായി നില്‍ക്കുന്ന ധാരാളം പേരും ഉണ്ട്.
പ്രാപ്ര പറഞ്ഞത് പായിന്റ്-അന്യനാടുകളിലെ സുഖങ്ങള്‍ പലതും അന്യമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു-നാട്ടിലെ പഴയ കള്ച്ചറും പോയിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. കാലചക്രത്തിന് കറങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കണം എന്നുള്ളതിനാല്‍ ഒരു നാലു നൂറ്റാണ്ടു കഴിയുമ്പോള്‍ അന്യനാടുകളിലെ സുഖങ്ങളൊക്കെ നമ്മുടെ നാട്ടിലും കൊള്ളാവുന്ന കള്‍ച്ചര്‍ അന്യനാടുകളിലുമാകുമോ? ഇപ്പോത്തന്നെ സായിപ്പണ്ണന്മാര്‍ നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ വന്ന് പണിയെടുക്കാന്‍ തുടങ്ങി. നമ്മള്‍ കാരണം (നേരിട്ടല്ല, എങ്കിലും) പല സായിപ്പണ്ണന്മാര്‍ക്കും അവരുടെ നാട്ടില്‍ പണിയും പോയി.
ബിന്ദു നല്ലൊരു വിഷയം കൊണ്ടുവന്നു. ഒന്നു ചര്‍ച്ചിച്ചാലോ......
ആവാം വക്കാര്യേ..
എന്നാ ഒരു ചോദ്യം.. മഞ്ജിത്ത് മാഷിന് ക്വിസ് ടൈമിനു പാകം ഒന്ന്:
അമേരിക്കയുടെ കണക്കനുസരിച്ച്, അമേരിക്കയിലേക്ക് കുടിയേറിയിട്ടുള്ളവരില്‍ 30 % പേര്‍ ഒരു പ്രത്യേക രാജ്യക്കാരാണ്.. ഏതാണാ രാജ്യം?
മറുനാടന്‍ മലയാളി നാട്ടില്‍ വന്നാല്‍ നേരിടുന്ന മറ്റ്‌ 2 സ്ഥിരം ചോദ്യങ്ങള്‍.
1. എന്നാ വന്നത്‌..?
ഇതു പിന്നെ സമാധാനത്തോടെ പറയാം.
2. എന്നാ പോകുന്നത്‌ ? / എത്ര ദിവസം ലീവ്‌ ഉണ്ട്?
ഈ ചോദ്യം കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ ദേഷ്യവും വിഷമവും വരും. കഷ്ടപ്പെട്ടു ലീവു ഒപ്പിച്ചു, ഇല്ലാത്ത കാശ്‌ മുടക്കി ടിക്കറ്റ്‌ എടുത്തൂ വരുന്നതാണ്‌.. കാണുമ്പോഴെ ഓടിച്ചു വിടാന്‍ തിടുക്കമായി എന്നു തോന്നി പോകും.
ബിന്ദു ഇനി എപ്പോഴാ വരുന്നത്? :)
ഇങ്ങോട്ട് വരുമ്പോള്‍ പഠിത്തോം കഴിഞ്ഞ് നാട് പിടിക്കാന്നുള്ള ധാരണയായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ക്ക്. പഠിത്തം കഴിയാറായപ്പോ രണ്ട് മൂന്ന് കൊല്ലത്തെ work experience എന്നായി.ശമ്പളം കിട്ടിത്തുടങ്ങിയപ്പോ നാലഞ്ച് കൊല്ലം ഇവിടെ നിന്ന് ഫോറ് മണീസ് ഉണ്ടാക്കീ‍ട്ടാവാന്നായി. രണ്ടാഴ്ച മുന്നേ ഇവിടെ അടുത്തൊരിടത്ത് ഇന്ത്യന്‍ അസ്സോ. സംഘടിപ്പിച്ച ഇന്‍സ്റ്റന്റ് പാസ്സ്പോര്‍ട്ട് പുതുക്കല്‍ പരിപാടിക്കായി ഒന്നരമണിക്കൂര്‍ ഡ്രൈവ് ചെയ്ത് രാവിലെ പോയി. ചെന്നപ്പോ ബില്‍ഡിങ്ങ് നിറയേ അപുന്‍-ക-ദേശ്. സന്തോഷം. ക്യൂവില്‍ നിന്ന് അവസാനം ഭാരവാഹികളില്‍ ഒരാളുടെ അടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍ (ഇവിടത്തെ ചെക്കിങ്ങ് കഴിഞ്ഞാണ് എമ്പസ്സിക്കരുടെ മുന്നിലെത്തുന്നത്)മുന്നിലിള്ളവരോടോക്കെ ചിരിച്ച് ഭായ്-ഭായ് കളിച്ചിരുന്ന അങ്ങേര്‍ക്ക് ഭാവമാറ്റം. ലൈസന്‍സ് കോപ്പി വേണമെന്ന് പറഞ്ഞു. കോപ്പിയെടുത്ത് വന്ന് വീണ്ടും ക്യൂ. ഞങ്ങള്‍ അവസാനം മുന്നില്‍ എത്തിയപ്പോ ഇദ്ദേഹത്തിന്‍ ഫോണും തിരക്കും. മണി ഓറ്ഡര്‍ എടുക്കണമെന്ന്.അതും എടുത്ത് വന്ന് വീണ്ടും ക്യൂ. ഇഴഞ്ഞ് ഇഴഞ്ഞ് മുന്നില്‍ എത്തിയപ്പോ കണവന്റെ പാസ്സ്പോറ്ട്ട് ഫോട്ടോ വെളിച്ചം പോരെന്ന്‍. ഫോട്ടോ എടുത്ത് വരുമ്പോള്‍ സമയം കഴിഞ്ഞെന്ന് പറഞ്ഞ് അങ്ങേര്‍ ഇറങ്ങിപോയി.എല്ലം ഒരുമിച്ച് പറഞ്ഞൂടായിരുന്നോന്ന് ക്ഷമ വിടാതെ ഞങ്ങള്‍, കണ്ടില്ലായിരുന്നെന്ന് അയാള്‍. ഇതിനിടക്ക് ഫോം പൂരിപ്പിക്കാതെ വന്നവര്‍ വരെ പാസ്സ്പോറ്ട്ടും പുതുക്കി മടങ്ങിപോയി.അവഗണിക്കപ്പെടുന്നവര്ടെ വികാരവിചാരങ്ങള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കും ഉണ്ടായി. മതം വേറെ ആയത്കൊണ്ടാണെന്ന് ഒരു തോന്നല്‍.സായിപ്പന്മാരുടെ അടുത്തിന്നും ഒരിക്കലും കിട്ടാത്ത അനുഭവം സ്വന്തമെന്ന് കരുതിയേട്ത്തുന്നും കിട്ടിയപ്പോ ...അവസാനം അപുന്‍-കാ-ദേശ് തന്ന അനുഭവവും ആയി മടങ്ങുമ്പോള്‍ നാട്ടില്‍ പോയി നിന്നാ ഇങ്ങനെ എന്തൊക്കെ എന്ന് കണവന്‍.എന്നാലും പോണം ല്ലേ? നാട്ടിലെ മഴയും മാങ്ങയും സിനിമയും സംസ്കാരവും പുട്ടുമൊക്കെ ഒരു നാട് നോക്കി യന്ത്രമായികഴിയാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഓറ്മ്മകളും ഒക്കെ പോട്ടേന്ന് വെച്ചാലും ചില മനുഷ്യര് അവിടെ ഉണ്ടല്ലോ. അപ്പോ പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ് കൊയിലാണ്ടിയെത്തി.
പോട്ടെ രേഷ്മാ, അങ്ങോട്ടു ക്ഷമിച്ചുകളയെന്ന്.
അനിയത്തി മഴേം പിടിച്ചുവച്ചോണ്ടു നില്ക്കണൂ, ഒന്നു ചെല്ലൂന്ന്.
ദേശാടനത്തിന് ഇടവരുത്തരുതെ എന്ന പ്രാര്‍ഥനയിലാണ് ഞാന്‍.
ഈയിടെ ഞാനും നാട്ടില്‍ പോയി..ഒരു നീണ്ട പ്രവാസത്തിന് ഒടുക്കം കുറിച്ച് കൊണ്ട്..രണ്ടാഴ്ച.. കൂടുതല്‍ കേട്ട രണ്ട് ചോദ്യം. ഇനിയെന്നാ പോണെ.. ഇപ്രാവശ്യം കല്യാണം കഴിക്കുന്നുണ്ടോ ...സെക്കന്റ് ചോദ്യം ഉപ്പാക്ക് ഫോര്‍വേഡ് ചെയ്തു..പിന്നെ കുടുംബക്കാരും ദല്ലാളുമാരും ഒരു പരക്കം പാച്ചില് തന്നെ..ഒരു എങ്കേജ്മെന്റ് പോലും തരായില്ലല്ലോന്ന് പരിഭവം പറഞ്ഞെല്ലാവരും യാത്ര അയക്കുമ്പോള്‍ അനിയത്തി കണ്ണീരോടെ പറഞ്ഞു..പതിനഞ്ചു ദിവസത്തേക്കായി നീയിനി വരരുത്.
(പടച്ചോനെ..പോസ്റ്റെന്താ..കമ്മെന്റെന്താ..ഇന്‍‌ക്കൊരു പുഠ്ത്തം കിട്ട്‌ണില്ലാ..)
ഒടുവില്‍ ആദ്യ വെടി പൊട്ടി അല്ലേ? എപ്പഴാ അതിന്റെ ചെലവ്?
"കുറേക്കാലം ഇവിടെ താമസിച്ചു സുഖം പിടിച്ചവരാരും തിരിച്ചു പോവില്ലത്രേ"
ബിന്ദൂ - പ്രവാസത്തിനും, പ്രവാസിക്കും സുഖത്തിന്റെ കഥകള്‍ ഒരുപാടു പറയുവാനുണ്ടാകുമെങ്കിലും, പ്രവാസികളുടെ മനസ്സിലെങ്കിലും പ്രവാസമെന്നത് ഒരു അസുഖകരമായ അനുഭൂതിയല്ലെ നല്‍കാറുള്ളത്? ഞാനരപ്പാ?? ചുമ്മാ.......ടൈം പാസ്
രേഷ്മാ
കമന്റ് വായിച്ചപ്പോള്‍ ഇവിടെ ഓഫീസില്‍ ഡ്രാഫ്റ്റ്സ്മാന്മാര്‍ ചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യം പറയാന്‍ തോന്നുന്നു.
ഡ്രോയിങ്ങ് സബ്മിറ്റ് ചെയ്ത് വരുമ്പോഴൊക്കെ സെക്ഷന്‍ എഞ്ചിനീയേര്‍സ് തെറ്റുകള്‍ക്ക് ചീത്ത പറയും..അറബിയില്‍ കേള്‍ക്കുന്ന തന്തയ്ക്ക് വിളിയുടെ ദേഷ്യം തീര്‍ക്കാന്‍ ഇവന്മാരൊക്കെ കൂടെ ഡ്രോയിങ്ങ് റൂമിന്റെ വാതിലില്‍ ഒരു ആള്‍രൂപം വരച്ചിട്ട് അതിന്മേല്‍ ഇടി തുടങ്ങും.. ടപ്പോ‘ന്ന് ശബ്ദം കേട്ടാലറിയാം തന്തയ്ക്ക് വിളി ആര്‍ക്കെങ്കിലും കേട്ടിരിക്കുമെന്ന്..
അതുപോലെ ഇത്തരം അവഗണന നേരിടുമ്പോഴൊക്കെ രേഷ്മയും ഒരു രൂപത്തിനെ വരച്ച് ഇടിക്കാന്‍ നോക്കൂ..കണവനോടും പറഞ്ഞേക്കൂ..
അമേരിക്കയല്ലെ..ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയില്‍ ഒരുപാട് ഇടിക്കേണ്ടി വരും..
ഗള്‍ഫില്‍ ബന്ധുക്കളുള്ളതിനാല്‍ പാസ്പോര്‍ട്ടിനു ഞാന്‍ 3-4 കൊല്ലക്കാലം അപേക്ഷപോലുമയച്ചില്ല. ചുരുങ്ങിയസമയം കൊണ്ടതുണ്ടാക്കി ബീമാനം കേറുന്നതിനു മുന്‍പു്‌ അനുശോചനമറിയിച്ചവരോടൊക്കെ പറഞ്ഞു ഞാനഞ്ചുകൊല്ലം കഴിയുന്നതിനുമുന്‍പിങ്ങെത്തും. എന്നിട്ടെവിടെ??
ഇതിപ്പോ കൊല്ലമൊന്‍പതായി. പാസ്പോര്‍ട്ടു്‌ പുതുക്കാറായി. പോകുന്നതിലേക്കൊരു പടി കൂടെ വെക്കാന്‍ സാധിച്ചിട്ടില്ല.
ങ്‌ഹാ... ( ശക്തമായ നെടുവീര്‍പ്പു്‌)
കൊള്ളാം കേട്ടൊ ബിന്ദു. ഞാന്‍ ഇതു വരെ വെലക്കിയിട്ടില്ലെങ്കില്‍ ഇതാണതു്‌.
ബിന്ദൂ, തിരിച്ചും മറിച്ചും ആലോചിച്ചാലും ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങള്‍ തന്നെ. നാട്ടിലേക്കു പോയിട്ടെന്തു ചെയ്യാന്‍ ? പക്ഷേ മാതാപിതാക്കള്‍ ഒറ്റക്ക്‌...'കഷ്ടപ്പെട്ടു മക്കളെ ഒക്കെ വളര്‍ത്തി ഒരു നിലയിലാക്കി. എന്നിട്ടിപ്പോ ഒന്നു മിണ്ടി പറഞ്ഞിരിക്കാന്‍ പോലുമടുത്താരുമില്ല ' എന്നു നാട്ടുകാര്‍ പോലും കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടാവില്ലേ എന്നോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഒരു നീറ്റല്‍. പക്ഷേ നമ്മള്‍ നിസ്സഹായരല്ലേ ?
വരുന്നതില്‍ അഞ്ചിലൊന്നു മാത്രമേ സ്ഥിരമായി നില്‍ക്കുന്നുള്ളൂ എന്നു ശനിയന്‍ പറഞ്ഞതിനോടു യോജിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല. നാട്ടിലെ കമ്പനികളില്‍ നിന്നും ഇവിടെ അസ്സൈന്മെന്റിനു വന്ന്, അതു കഴിഞ്ഞു തിരികെ പോകുന്നവരെ പറ്റിയാണു പറഞ്ഞതെങ്കില്‍ ശരി തന്നെ. (അവരില്‍ പോലും എത്രയോ പേര്‍ ഇടക്കു കമ്പനി മാറി ഇവിടെ കൂടുന്നു. Sathyam വഴി വന്നു ഇവിടെ കൂടിയ എത്രയോ പേര്‍ എന്റെ കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്നു) . അല്ലാതെ ആറു വര്‍ഷത്തെ h1 ഇല്‍ വരുന്നവര്‍ പത്തിലൊരാളോ മറ്റോ തിരിച്ചു പോയാലായി. അതുപോലെ f1 വീസയില്‍ പഠിക്കാന്‍ വരുന്നവരും വളരെ ചെറിയ ശതമാനം മാത്രമല്ലേ തിരിച്ചു പോകുന്നുള്ളൂ.
ഗ്രീന്‍കാര്‍ഡു കിട്ടി വരുന്നവരില്‍ വളരെ വളരെ ചെറിയ ഒരു ശതമാനം പ്രായമാകുമ്പോള്‍ ഇവിടുത്തെ സംസ്കാരവും മക്കളുടെ ജീവിതരീതികളോടുമൊന്നും പൊരുത്തപ്പെടാന്‍ പറ്റാതെ തിരിച്ചു പോകുന്നുണ്ടാവാം.
പന്ത്രണ്ടു മക്കളുള്ള കുടുമ്പത്തിലെ പത്തു പേരും കുടുമ്പസഹിതം ഇരുപത്തഞ്ചു മുതല്‍ അന്‍പതു വര്‍ഷത്തോളമായി അമേരിക്കയില്‍ ജീവിക്കുന്ന ഒരു വീട്ടിലെ ആള്‍ എന്ന നിലയില്‍ പറയട്ടേ. സിദ്ധാര്‍ത്ഥന്‍ പറഞ്ഞതു പോലെ (ഗള്‍ഫന്‍ മാരുടെ കാര്യത്തില്‍ തിരിച്ചുപോകുന്നവര്‍ ധാരാളം ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു. )തിരിച്ചു പോക്കിനെ പറ്റി പലരും പറയാറുണ്ടെങ്കിലും, അല്ലെങ്കില്‍ തിരിച്ചു പോകണം എന്നു പലരും ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതു ചെയ്യുന്നവര്‍ വളരെ വളരെ കുറവാണ്‌. 'കുട്ടികളൊക്കെ സ്കൂള്‍ പ്രായമാകുമ്പോള്‍ ഞങ്ങളിങ്ങു തിരിച്ചു പോരും. അവിടെ പിള്ളാരു സ്കൂളില്‍ തോക്കു കൊണ്ടല്ലേ കളി" എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞവര്‍ ഇപ്പോള്‍ കുഞ്ഞുങ്ങളൊക്കെ ഇവിടെ പഠിച്ചു വലുതായി വിവാഹിതരായി. ചിലരൊക്കെ അടുത്ത വരവില്‍ ഞങ്ങള്‍ തീര്‍ത്തു പോരുവാ എന്നു പറഞ്ഞു നാട്ടില്‍ ഒരു വീടൊക്കെ മേടിച്ചിടും. ആ വീടവിടെ കിടന്നു ചിതലു പിടിക്കുന്നതു മിച്ചം. ആരും തിരിച്ചു വന്നില്ല.
ബിന്ദൂ, വളരെ നല്ല വിഷയം. നന്നായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. (കുറച്ചെഴുതിയപ്പോഴെക്കും മടി വന്നോ ? അതോ ഇത്ര നീളത്തില്‍ ഒതുക്കിയതാണോ ?)
മെക്സിക്കൊ.
ഞാന്‍ വിമാനം ഇറങ്ങി ഒരു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പൊ മുതലു പറയുവാണു എനിക്കു തിരിച്ചു പോണം എന്നു. അപ്പൊ ഇവിടെ ഇരുപത്തി അഞ്ചു കൊല്ലമായി വസിക്കുന്ന എന്റെ അമ്മേടെ കൂട്ടികാരി പറഞ്ഞു, എന്റെ മോളെ ഞാനും ഇരുപത്തഞ്ചു കൊല്ലമായി ഇതു തന്നെ പറയുന്നു എന്നു.
നാട്ടില്‍ പോയാല്‍ അമേരിക്കക്കാരെ പോലെ ജീവിക്കണം, എ/സി വേണം,പൊടി പാടില്ല ,പിന്നെ എല്ലാരും എന്റെ വീടും പൈസായും കണ്ടു എന്നെ നമിച്ചു നിക്കണം എന്നൊക്കെ വിചാരിക്കുവാണെങ്കില്‍ ഇവിടെ നിക്കുന്നതാണു നല്ലതു.
അല്ലാണ്ടു നാട്ടില്‍ പോവുന്നതു എനിക്കു എന്റെ സ്വന്തം വീട്ടില്‍ പോണം അല്ലാണ്ടു അമ്മായിഅമ്മേടെ വീടു സ്വര്‍ണം കൊണ്ടു ഉണ്ടാക്കിയതില്‍ ഒന്നും എന്റെ കണ്ണു മഞ്ഞളിക്കൂല്ല എന്നാണെങ്കില്‍ നാട്ടില്‍ സുഖമായിട്ടു പോകാം.
രണ്ടു നാടും ഒരിക്കലും തട്ടിച്ചു നോകാ‍ന്‍ പറ്റൂല്ല. എന്റെ കുറേ അധികം കൂട്ടുകാരികള്‍ നാട്ടില്‍ തിരിച്ചു പോയി. ഗ്രീന്‍ കാര്‍ഡ് കൊടുക്കാം എന്നു പറഞ്ഞിട്ടും “നോ,താങ്ക്യൂ” പറഞ്ഞു. എനിക്കു രണ്ടു പെമ്പിള്ളേര്‍ ആണു എന്നും, വല്ലൊ സായിപ്പിനേയും കറംബനേയും ഒക്കെ കെട്ടിയാല്‍ പിന്നെ ജീവിച്ചു എരുന്നിട്ടു എന്തു കാര്യം എന്നു ഞങ്ങളോടൊക്കെ പറഞ്ഞു. അവരൊക്കെ പക്ഷെ സോഫ്റ്റ് വേറില്‍ ആണു. നാട്ടില്‍ പോയി
ഒന്നരലക്ഷം രൂപ ശംബളവും,ഡ്രൈവറും ,ഫുള്ള് ട്ടൈം ജോലിക്കാരിയുമൊക്കെ ആയി സുഖമായി ജീവിക്കുന്നു. എന്താണെടാ നിനക്കു അമേരിക്കയില്‍ മിസ്സ് ചെയ്യുന്നെ എന്നു ഞാന്‍ ഒരിക്കല്‍ ചോദിച്ചപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു, അമേരിക്കയോ..ഒഹ്! മിസ്സോ എന്നു..
പിന്നെ കുറേ ആലൊചിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു, അഹ്..ഇവിടത്തെ ലോണ്‍ഗ് വീക്കെണ്ട്സിലെ ലോങ്ങ് ഡ്രൈവുകള്‍ ചിലപ്പൊ സിനിമായില്‍ ഒക്കെ കാണുംബോള്‍ എന്നു..
അപ്പൊ എനിക്കു മനസ്സിലായി അവള്‍ ഒന്നും തന്നെ മിസ്സ് ചെയ്യുന്നിലാന്നു.
നഴ്സ് ആണെങ്കില്‍ നാട്ടില്‍ പോയാല്‍ നല്ല ജോലിയൊന്നും കിട്ടില്ലായിരിക്കാം,പിന്നെ പൈസായുടെ ഒരു ആകര്‍ഷണം,ആക്രാന്തം ഇതൊക്കെ ഒരു കാര്യമാണെ. ഉള്ളതൊക്കെ മതി എന്നു വിചാരിച്ചാല്‍ നാട്ടില്‍ എപ്പൊ പോയി എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ മതി. പിന്നെ ചിലരു പറയും ,ഒഹ് എനിക്കു നാട്ടില്‍ പൊയാല്‍ ജോലി ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ ഒക്കുകെല എന്നൊക്കെ.ഇവിടെ കിടന്നു മരിച്ചു ഏഴു ദിവസവും പന്ത്രണ്ടു മണിക്കൂറും ജോലി ചെയ്യുന്നവരാണിതു പറയുന്നതു.അതു കേക്കുംബൊ എനിക്കു ചിരി വരും..അതെന്ന നാട്ടില്‍ പോയാല്‍ ജൊലി ചെയ്താല്‍ വല്ല കുറച്ചിലും ആണൊ?
എന്റെ ബിന്ദുക്കുട്ടീ, പട പേടിച്ചു പന്തളത്തു ചെന്ന പോലെ ആയല്ലൊ. അമേരിക്കയില്‍ മിനുട്ടിനു മിനുട്ടനല്ലെ കംബനിയില്‍ നിന്നു ആളെ പറഞ്ഞു വിടുന്നെ?
പട പേടിച്ച് പന്തളത്ത് ചെന്നപ്പോള്‍ അവിടെയൊരു പ്രശ്നോമില്ല എന്നല്ലേ...
അതോ പട പേടിച്ച് പന്തളത്ത് ചെന്നപ്പോള്‍ ദേ പന്തളം സുധാകരനെന്നോ...
ബിന്ദൂ ചുമ്മാ ഒരു ഓഫ്‌ടോപ്പിക്. ഇനിയിപ്പോ ഇതിനായി ക്ലബ്ബിന്റെ ഷട്ടറൊക്കെ പൊക്കുക എന്നു പറഞ്ഞാല്‍.,,
ബോണ്‍‌ജി പറഞ്ഞത് പായിന്റ്...
ഏം.ടി ഏതോ കഥയിലോ മറ്റോ എഴുതിയതാണ്‌ ശരി. ശല്ല്യക്കാരിയായ ഭാര്യ പോലെയാണ്‌ നഗരം. അവിടെ കഴിയുമ്പോള്‍ ഒന്ന് ശല്യം മാറിക്കിട്ടിയെങ്കില്‍ എന്ന് തോന്നും. ഓടിപ്പോയാലോ ഉടനെ തിരിച്ചെത്താനും തോന്നും.
ബിന്ദു ആയാലും എല്ജി ആയാലും എല്ലാ എന്‍ ആര്‍ ഐ ക്കാരും (നോട്ട്‌ റിക്വായേര്‍ഡ്‌ ഇന്‍ ഇന്ത്യ) ഇവിടെ ഇരുന്ന് പറയും നാടാണ്‌ നല്ലത്‌ എന്ന്. അല്‍പം ആത്മാര്‍ത്ഥമായി ചിന്തിക്കുക: എത്ര റിട്ടേയേര്‍ഡ്‌ എന്‍.ആര്‍.ഐ ക്കാരെ നിങ്ങള്‍ക്കറിയാം -സംതൃപ്തരായി? ഇക്കരെ നിക്കുമ്പോള്‍ അക്കരെ പച്ച അത്ര ത്ന്നെ മക്കളേ
സങ്കൂ, ശല്യക്കാരിയായ ഭാര്യ എന്നല്ല എന്നു തോന്നുന്നു, നഗരം ഒരു തേവിടിശ്ശിയെപോലെയാണു് എന്നോ മറ്റോ ആണു് എം.ടി എഴുതിയിരിക്കുന്നതെന്നു തോന്നുന്നു.
ദേശാടനം സ്വയം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ഒരു യാത്രയാണു്, പ്രവാസം അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കപ്പെടുന്നതും. ദേശാടനത്തിനായ് ഏതെങ്കിലും ഒരുകാലത്തു തീര്‍ച്ചയായും തുനിഞ്ഞിറങ്ങണം :)
സങ്കു ചേട്ടന്‍ എന്നാതാ ഈ പറയണേ?
ഞാന്‍ നാടാണു നല്ലതു എന്നൊന്നും ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞിട്ടില്ല.
നമ്മളു അവിടെ ഒക്കെ വളര്‍ന്നതു കൊണ്ടു നമുക്കു അമ്മവീട്ടില്‍ പോണ പൊലെ തോന്നും.ഇവിടെ എത്ര കൊല്ലം കഴിഞ്ഞാലും വല്ലോന്റേയും വീട്ടില്‍ നിക്കണ പോലേയും, എത്ര ബെസ്റ്റ് ആണു എന്നു പറഞ്ഞാലും. പിന്നെ നല്ല ജോലി ഉണ്ടെങ്കില്‍,
അധികം പൈസക്കു ആര്‍ത്തി ഒന്നും ഇല്ലെങ്കില്‍ മിക്കോരും നാട്ടിലോട്ടു പോയെനെ എന്നാണു എനിക്കു പോയോരില്‍ നിന്നൊക്കെ തോന്നണെ. പണ്ടത്തെ കാലമല്ല...ഒരുപാടു ഒരുപാടു മാറിയേക്കണു. ഇന്നാളു അപ്പന്‍ പറയുവാണു, ഇപ്പൊ തൊടുപുഴയില്‍ പൊലും ‘ഷോപ്പിങ്ങ് മാള്‍‘ ഉണ്ടു എന്നു . ഇവിടത്തെ അത്രെം സുഖ സൌകര്യങ്ങളില്‍ ഇല്ലെങ്കിലും ഇപ്പൊ അവസരങ്ങലും സൌകര്യങ്ങളും ഒത്തിരി അധികം കൂടീട്ടുണ്ടു.
പിന്നെ എത്ര പേരെ അറിയാം എന്നൊക്കെ കണക്കു ചോദിച്ചാല്‍ -- 1,2,3,4,5,...8
അങ്ങിനെ എട്ടു പേരെ അറിയാം,ഈ എട്ടും എനിക്കു വളരെ വേണ്ടപെട്ട കൂട്ടുകാരും ബന്ധുക്കളും ആണു.ശരിക്കുമൊരു കണക്കെടുത്താല്‍ പരിചയം ഉള്ളോരെ കൂട്ടി ഒരുപാടു പേരെ അറിയം. പിന്നെ നാട്ടില്‍ ഇപ്പൊ പോവും ഇപ്പൊ പോവും എന്നും പറഞ്ഞു ഇവിടെ ഒരുപാടു കൊല്ലമായി നിക്കുന്നോരെയും പരിചയമുണ്ടു.അതില്‍ ഒന്നമതു ഞാന്‍ തന്നെയാണു :) എന്റെ പെട്ടി ഒക്കെ പാക്ഡ് ആണു. പക്ഷെ കെട്ടിയോന്‍സു ഇങ്ങിനെ ചാഞ്ചാടിക്കൊണ്ടിരിക്കും..
അല്ല,എനിക്കു മനസ്സിലാവാത്തെ എന്താണു ഈ നാട്ടിലോട്ടു മടങ്ങുക എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല്‍ എന്തോ ലൊക മഹായുദ്ധം നടക്കണ പോലെ എന്താ ഇത്ര അല്‍ഭുതം?
ദേശാടനം ദേശാടനക്കിളികള്‍ക്ക് കറേയധികം ചര്‍ച്ച ചെയ്യാനുതകുന്ന വിഷയം തന്നെ.
തുടക്കം നന്നായിരിയ്ക്കുന്നു ബിന്ദു.
നാട്ടില്‍ ജീവിക്കാനുള്ള പൈസ ഉണ്ടാവുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അങ്ങോട്ട്‌ പൊയ്ക്കോളാം. അല്ലെങ്കില്‍ എന്നെ ആരെങ്കിലും ഇവിടന്നോ (അല്ലെങ്കില്‍ വേറെവിടെങ്കിലും നിന്നോ) ഓടിച്ചു വിടണം.
തിരിച്ചു പോവുകയാണെങ്കിലും, കേരളത്തിലേക്കില്ല. കുട്ടികളൊക്കെ ഒരു വഴിക്കായി, അവരവരുടെ കാര്യം നോക്കാന്‍ പ്രാപ്തരായാല്‍ കേരളത്തില്‍ ഒരു വിശ്രമജീവിതത്തെ പറ്റി ആലോചിക്കാം.
(കഴിയുന്നതും, കേരളത്തിലേക്ക്‌ തിരിച്ചു പോവാനുള്ള ആഗ്രഹം, കുട്ടികള്‍ ഒരു തീരുമാനമെടുക്കാന്‍ കഴിവുള്ളവര്‍ ആവുന്നതു വരെ മാറ്റി വെക്കുക എന്നാണ്‌ എനിക്ക്‌ പറയാനുള്ളത്‌. അവര്‍ നമ്മളെ പഴിക്കുന്നത്‌ എന്തിന്‌ കേള്‍ക്കണം?)
അപ്പോള്‍ അതാണല്ലെ അതിന്റെ ഗുട്ടന്‍സ്‌.. :)
ബിന്ദൂ, ബ്ലൊഗിതുടങ്ങിയത്തു ഞാന്‍ കണ്ടില്ല . :(
അതുകൊണ്ടു എല്ലാം ഒന്നുച്ചു വായിക്കന്‍ പറ്റി.. :)
നല്ല പോസ്റ്റുകള്‍
നാട്ടിലെ കള്‍ച്ചര്‍ അവിടെ കിട്ടിയാല്‍ പിന്നെ നാടിനെ മറക്കില്ലെ :) നാട്ടുകാരെയും :)
ശനിയാ.. :) ഇവിടെ ഉള്ളതില്‍ ഭൂരിഭാഗവും സെറ്റില്‍ ചെയ്യുക എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ വന്നവരാണെന്നു തോന്നുന്നു. ഏതാണാ രാജ്യം???
മന്‍ജിത്ത്‌ :) വെറുതെ ഈ മോഹങ്ങള്‍ എന്നറിയുമ്പോഴും വെറുതെ മോഹിക്കുവാന്‍ മോഹം.. അത്രേയുള്ളൂ.
പ്ര പ്ര. :) നാട്ടിലേക്കാള്‍ ഭേദം കള്‍ച്ചറിനു ഇവിടെയാണെന്നാണോ?? ആവും കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍. ഓണം നാട്ടില്‍ ആഘോഷിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ കേമമായി ഇവിടെയില്ലേ..
വക്കാരീ.. :) നാട്ടില്‍ നല്ല അവസരം കിട്ടിയാല്‍ ഞങ്ങള്‍ റെഡിയാണോന്നു ചോദിച്ചാല്‍.. അല്ലേന്നു ചോദിച്ചാല്‍.. ഈ വക്കാരി കാരണം എപ്പോഴും ആശങ്കയാ ഈയിടെ.
സപ്തവര്‍ണം :) ആ ചോദ്യമൊന്നും ഒരു പ്രശ്നമേ അല്ല എന്നായിട്ടുണ്ട്‌.
സു. :) ഇനി ഇപ്രാവശ്യത്തെപ്പോലെ ആണെങ്കില്‍ 3 വര്‍ഷം. :(
രേഷ്മ :) ഡിസ്‌ക്രിമിനേഷന്‍ ഇല്ലാന്നൊക്കെ പറയുന്നതു വെറുതേ... എന്തായാലും അത്രയൊന്നും ഇല്ലാന്നു തോന്നുന്നു ഇവിടെ.
സാക്ഷീ. :) ഞാനും പറഞ്ഞു രേഷ്മയോട്‌, പറഞ്ഞാല്‍ കേള്‍ക്കെണ്ടേ.
ആനക്കൂടാ.. :) ഞാനും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം, പക്ഷേ അത്ര കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലാട്ടൊ.
ഇബ്രൂ..:) ഇനി പോവുമ്പോള്‍ ഒരു 3 മാസതേക്കെങ്കിലും പോവുക, എന്നിട്ടു കല്യാണമൊക്കെ കഴിച്ചു....
കുമാര്‍ :) ചിലവെപ്പോഴാ വേണ്ടതെന്നു പറഞ്ഞോളൂ.
:) മെക്സിക്കോ..
അതേ, ഈ നിയോ കൌണ്ടറിനെ ഫുട്ടറിന് താഴെ ഇടാതെ സൈഡ് ബാറില്‍ ഇടൂ..
സഹായിക്കണമെങ്കില്‍ മെയില്‍ അയക്കൂ..
കുറുമാന്‍ :) അസുഖകരമായ അനുഭൂതിയോ?? അയ്യയ്യോ.. എന്നെ കണ്‍ഫൂഷന്‍ ആക്കിയല്ലൊ.
സിദ്ധാര്‍ത്ഥാ..:) എന്തു ചെയ്യാം, ഓരോരോ സാഹചര്യങ്ങള്‍ അല്ലേ??
കുട്ടിയേടത്തീ.. ശരിയാണു, കയ്ച്ചിട്ടു ഇറക്കാനും വയ്യ, മധുരിച്ചിട്ടു തുപ്പാനും വയ്യ എന്നതു പോലെ ആണ്. കുറേ എഴുതി ബോറടിപ്പിക്കേണ്ടന്നു കരുതി.
എല്‍ ജീസേ.. :) പട പേടിച്ചു തന്നെയാ, പക്ഷേ വ്യത്യാസം എന്താന്നു വച്ചാല്‍ അവിടെയാണെങ്കില്‍ തിരിച്ചു നാട്ടിലേക്കു എപ്പോ പായ്ക്കു ചെയ്തു എന്നു ചോദിച്ചാല്‍ മതി, ഇവിടെ പിന്നെ ആരും പറഞ്ഞുവിടില്ലാല്ലൊ. ( എല്‍ ജിയും തൊടുപുഴക്കാരി തന്നേ???)
സങ്കൂ..:) അതേ.. ഇക്കരെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍.. അതല്ലെ മോഹിച്ചതു ആ അക്കരെ കൂടി ഇങ്ങു വരികയായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നു ;)
പെരിങ്ങ്സ്‌.. :) അര പ്ലാന്‍ ഉണ്ടോ ദേശാടനത്തിന്???
സ്നേഹിതാ :) ദേശാടനക്കിളികളുടെ നാട്ടില്‍ നിന്ന് ഇങ്ങനെയാവാം എന്നു വിചാരിച്ചു.
കണ്ണൂസ്‌.. :) പറഞ്ഞതു വളരെ കറക്റ്റ്‌. വെറുതെ അവരുടെ ഭാവി കൂടി...
മുല്ലപ്പൂ.. :) ഇടയ്ക്കു എവിടെ പോയി?? അതല്ലേ കാണാത്തത്‌. സന്തോഷം.
മര്‍ത്ത്യാ :) കള്‍ച്ചര്‍ മാത്രം കിട്ടിയാല്‍ മറക്കില്ല നാടിനെ, അച്ഛനേയും അമ്മയേയും ഇവിടെ കിട്ടിയാല്‍ ഞാന്‍ ചിലപ്പോള്‍..;)
2004 ഡിസംബറില് അമേരിക്ക വിട്ട് നാട്ടില്‍ തിരിച്ച്പോകാന്‍ തയ്യാറായതായിരുന്നു ഞാന്‍. ഇവിടത്തെ വാടകവീടൊഴിച്ചു, കുട്ടികളുടെ സ്കൂളുകളിലും പറഞ്ഞു, അങ്ങനെ എല്ലാം ഒരുക്കിയിരുന്നപ്പോള്‍, വീട്ടില്‍ നിന്ന് സാധനങ്ങള്‍ കൊണ്ടുപോകാന്‍ movers വരു‍ന്നതിന്റെ തലേന്ന് ഒരു രക്തരഹിതവിപ്ലവത്തിലൂടെ എന്റെ കമ്പനിയുടെ അന്നത്തെ മാനേജ്‌മെന്റ് പുറത്താക്കപ്പെട്ടു. പുതിയ മാനേജ്‌മെന്റ് ആദ്യം തന്നെ എന്റേതുള്‍പ്പെടെയുള്ള transfers നിര്‍ത്തിവച്ചു. വീണ്ടും വീട്, സ്കൂള്‍ മുതലായവ ഇവിടെ തിരിച്ചുപിടിക്കേണ്ടിവന്നു. പിന്നീട് സ്ഥലം‌മാറ്റത്തിനു ഞാന്‍ സ്വമേധയാ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല. വീണേടം വിഷ്ണുലോകം എന്ന തത്വത്തില്‍ മുറുക്കിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.
അതാണ്‌ വിധി എന്നു പറയുന്നത്‌. ഏതായാലും നന്നായി. കുട്ടികള്‍ക്ക്‌ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്‌, ഇടക്കിടക്കുള്ള മാറ്റങ്ങള്‍ അല്ലേ??
കുട്ടികള്‍ക്കാണ്‍ ഭയങ്കര സ്ട്രെസ്സ്. കൂട്ടുകാരെ നഷ്ടപ്പെടുന്നതിലും, ഒരു പരിചയവുമില്ലാത്ത സ്ഥലത്തേക്കുമാറുന്നതിലും... ഒരു റൌണ്ട് അതു കഴിഞപ്പോഴാണ്‍ ഇനി ഒരു തവണ കൂടി അതു ചെയ്യിച്ചാല്‍ മഹാപാപമാകുമെന്നു തോന്നിയത്.
ശ്ശോ! ജുസ്റ്റ് മിസ്സ്ഡ് പാപ്പാന്‍ചേട്ടാ.
എല്‍‌ജീ, അതുകൊണ്ടൊരു ഗുണമുണ്ടായി -- നാട്ടില്‍ പോകുന്നതിനുമുമ്പ് ഒരൊടുക്കത്തെ വെക്കേഷനായിക്കോട്ടെ എന്നു കരുതി ഞങ്ങ നിങ്ങാടെ ഫ്ലോറിഡയില്‍ വന്നു ഒരു 10-12 ദിവസം തങ്ങി, അവിടത്തെ മിക്കവാരും എല്ലാ മുതലകളുമായിട്ടും വാടാ പോടാ terms ലായി :) Everglades-നു വല്ലതും അടുത്തായിട്ടാണോ എല്ജി താമസം?
എല്ല്ലാരും ‘പോകണോ വേണ്ടയോ’ പറഞ്ഞു കളിക്കുവാണല്ലെ?
പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ്പ്പോ നാട്ടില്‍ നിന്നു മാറിയതാണ്... പിന്നെ നാലു വര്‍ഷത്തില്‍ കൂടുതല്‍ ഒരു സ്തലത്തും നിന്നിട്ടില്ല... അതു കൊണ്ടിപ്പോ ഒരു സ്തലത്തിനോടും പ്രത്യേക ഇഷ്ടമോ അനിഷ്ടമോ ഒല്ല...
എവിടെ എത്തിയാലും നിന്നു പിഴക്കാം എന്നാണു പ്രതീക്ഷ.
ഒരിക്കല്‍ നാടു വിട്ടിറങ്ങിയാല്‍ പിന്നെ നാടുമില്ല പോയേടവുമില്ല. എനിക്കിപ്പോ കിഴക്കുന്നു വന്നതും പോയി ഒറ്റാലില്‍ കിടന്നതും പോയി- ഉത്തരത്തിലിരിക്കുന്നത്‌ എത്തുന്നില്ല കക്ഷത്തേതു വീണും പോയി-ഇല്ലത്തൂന്നിറങ്ങുകയും ചെയ്തു അമ്മാത്തൊട്ടെത്തിയുമില്ല എന്ന പരുവം.
പണ്ട്‌ തിരുവനന്തപുരത്തുകാരന്‍ ഒരു ചങ്കു ചിട്ടി നടത്തി അവിടെനിന്നും മുങ്ങി റൂറല്‍ കൊല്ലത്ത്‌ ഒരു കട നടത്തി ജീവിച്ചു പോരവേ ഒരു ദിവസം ലവന്മാരു തിരക്കി പിടിച്ചു വന്ന് പൊതിരിരെ കൊടുത്തിട്ടു പോയി. മൂപ്പര്‍ ആശുപത്രിയില്‍ കിടന്ന് ഇങ്ങനെ ഫിലോ സോഫിയാ പറഞ്ഞു:
"മണ്ടേലെഴുത്തില്‍ നിന്ന് ഉണ്ടയിട്ടു മാറാന്‍ പറ്റുവോടേ ചെല്ലാ?"
ദേവന്റെ ഫിലോസഫി കിടു!
നാട്ടില്‍ പോകുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞാല്‍, ഇപ്പോള്‍ ഒരുപാടു പേരു മടങ്ങി പോകുന്നുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു..ജീവിതത്തിന്റ്റെ കൊണം (quality of life!) കൊറെ കൂടിയിട്ടുണ്ടത്രേ..നാട്ടീല്‍ നിന്നെ ഇപ്പോ സിംഗപ്പൂരിലേക്കോക്കെ ആളെ കിട്ടാനാ പാട്..ആര്‍ക്കും വേണ്ടാത്രേ..ഇവിടെ കിട്ടുന്ന ശംബളം നാട്ടില്‍ കിട്ടുംന്ന്.
ഇതുവരെ മാറ്റിയില്ലാ‍ാ ?
അയ്യോ.. മാറ്റാവേ... :) ഇന്നു സണ്‍ഡേ അല്ലെ, അലക്കൊഴിഞ്ഞിട്ട്‌ നേരം കിട്ടണ്ടേ. മൂന്നാലു കൂട്ടം ചെയ്യാനുണ്ടിതില്‍, ശനിയന്‍ ആണെങ്കില്‍ ഇനി എന്നോടു പറയുന്നില്ല എന്ന വാശിയിലാണെന്നു തോന്നുന്നു. ;)
TJeWk6 The best blog you have!
Post a Comment